Grzybica płytki paznokciowej (łac. onychomycosis) spowodowana jest przez takie patogeny jak: dermatofity, drożdżaki i pleśnie. Najczęstszym czynnikiem etiologicznym są dermatofity, które powodują aż 80% wszystkich zakażeń grzybiczych paznokci. Zwykle zajęta jest jedna do trzech płytek paznokciowych. grzybica paznokci – sprawdź jak ją rozpoznać i leczyć.

Wyróżnia się pięć postaci grzybiczych w zależności od miejsca oraz sposobu wniknięcia :

Dalsza i boczna podpaznokciowa

Najczęściej spotykana, wywołana głównie przez dermatofity: Trichophyton rubrum. Wniknięcie następuje od środkowej i centralnej części hyponychium i przechodzi w kierunku proksymalnym wzdłuż łożyska. Płytka paznokciowa staje się matowa oraz przyjmuje żółtawo- białe zabarwienie, występuje hiperkeratoza podpaznokciowa oraz pogrubienie paznokci. Niekiedy wolny brzeg kruszy się i odkrywa łożysko od płytki paznokciowej.

Bliższa podpaznokciowa

Do infekcji grzybiczej dochodzi w miejscu proksymalnego wału paznokciowego oraz przechodzenie wzdłuż łożyska w części dystalnej. Najczęstszą przyczyną tego typu grzybicy jest zbyt głębokie usuwanie obrąbka naskórkowego, który poprzez uszkodzenie daje możliwość wnikania różnym patogenom.

Biała powierzchowna grzybica paznokci

Infekcja grzbietowej części płytki paznokciowej. Nie wnika pod płytkę paznokciową, wywołana głównie przez dermatofity: Trichophyton mentagrophytes. Charakteryzuje się nieprzejrzystą, białawą płytką paznokciową. Niekiedy jest możliwość starcia białego nalotu z powierzchni płytki.

Wewnątrzpłytkowa

Jest formą dalszej i bocznej onychomikozy, z zajęciem płytki paznokciowej oraz łożyska podpaznokciowego. Występowanie mleczno- białych plam oraz punktowych zagłębień w płytce paznokciowej. Może dochodzić do rozwarstwiania wolnego brzegu jednak rzadko infekcja dotyczy łożyska.

Całkowita, dystroficzna grzybica paznokci

Jest najcięższą formą grzybicy oraz jest spowodowana długotrwałą infekcją, niepodejmowane leczenie jednej z wyżej wymienionych grzybic .

Drożdżyca paznokci i wałów paznokciowych to bardzo rzadko występująca odmiana grzybicy. Charakteryzuje się obrzękiem wałów paznokciowych, zaczerwienieniem oraz niekiedy wydobywanie się spod wałów paznokciowych ropnej wydzieliny. W długotrwałym przebiegu może prowadzić do pobruzdowania poprzecznego, onycholizy oraz pogrubienia płytki paznokciowej.

Pleśnica paznokci wywołana przez grzyby pleśniowe charakteryzuje się żółtobiałymi pasmami przebiegającymi przez płytkę paznokciową oraz występowaniem rogowacenia podpaznokciowego.

Czynnikami predysponującymi do zakażeń grzybiczych jest występowanie w rodzinne, obniżona odporność, częste mikrouszkodzenia oraz urazy paznokci. Może pojawić się u osób korzystających z miejsc publicznych takich jak basen, sale treningowe. Rozpoznanie następuje poprzez badanie mikologiczne. Leczenie powinno polegać na stosowaniu preparatów zewnętrznych, w cięższych przypadkach leczenie dermatologiczne, farmakologiczne.

Postępowanie podologa polega na oczyszczeniu płytki paznokciowej oraz aplikacji odpowiednio dobranego preparatu w zależności od wyniku badania.

Specjalista Podolog

Oliwia Wachnicka

Brodawki podeszwowe (łac. Verrucae vulgares plantaris), potocznie nazywane kurzajkami wywołane są przez wirus brodawczaka ludzkiego HPV. Stanowią one około 30% brodawek pojawiających się na skórze. Na podeszwach stóp wyróżnia się dwa rodzaje brodawek: typu myrmecia oraz mozaikowe.

Brodawki myrmecia wywołane są przez wirus HPV 1, są to nieliczne lub pojedyncze zmiany, głęboko umiejscowione w skórze. Mogą dawać odczyny zapalne oraz powodować dolegliwości bólowe. Brodawki wywołane przez ten typ wirusa mogą pojawiać się również w okolicach okołopaznokciowych i podpaznokciowych. Umiejscowienie to daje dużą bolesność a sposoby leczenia często prowadzą do zniszczenia płytki paznokciowej, niekiedy do jej atrofii.

Brodawki mozaikowe wywołane są tym samym wirusem HPV 2, co brodawki zwykłe (znajdujące się m.in. na dłoniach). Są to powierzchowne, niebolesne zmiany występujące w skupiskach. Charakteryzują się częstymi nawrotami i przewlekłym przebiegiem. Początkowo zmiana ta charakteryzuje się pojawieniem małego wypukłego pęcherzyka wypełnionego płynem surowiczym. Następnie tworzy się tarczka o hiperkeratotycznej strukturze, czarne punkty w miejscu brodawki są wynikiem zamknięcia drobnych naczyń tętniczych skrzepem.

Do zakażenia brodawkami podeszwowymi dochodzi poprzez:
– kontakt bezpośredni z chorą osobą lub przedmiotem przez nią używanym,
– nadpotliwość oraz obniżenie odporności układu immunologicznego,
– otarcia oraz urazy na skórze stóp- przerwana ciągłość naskórka, również sprzyjają zakażeniom.

Jest to częsty problem dzieci chodzących na basen oraz korzystających z miejsc publicznych. Dywany w przedszkolach, punktach zabaw są idealnym miejscem bytowania patogenów. Po zakażeniu okres rozwijania się zmiany trwa od kilku tygodniu do nawet roku. Różnicowanie brodawek wirusowych a odcisków niekiedy stanowi problem nie tylko dla podologa.

Czy różni się brodawka wirusowa (kurzajka) od odcisku?

Podstawowe różnicowanie przedstawione w tabeli poniżej:

Brodawka wirusowa	Odcisk
Często występuje u dzieci	Sporadycznie występuje u dzieci
Widoczne czarne punkty- kapilary wewnątrz brodawki	Powierzchnia jednolita
Dowolna lokalizacja	Lokalizacja w puntach podparcia stopy lub deformacji kostnych
Powierzchnia szorstka	Powierzchnia gładka
Bolesność dotykowa	Bolesność dotykowa
Krwawienie podczas oczyszczania	Brak krwawienia podczas usuwania
Widocznie odgraniczona od zdrowego naskórka	Niekiedy odgraniczony od zdrowego naskórka

Leczenie brodawek można podzielić na nieinwazyjne lub mało inwazyjne. W praktyce podologicznej istnieje wiele metod usuwania brodawek wirusowych na stopach.

Metodami najczęściej stosowanymi w terapii usuwania brodawek wirusowych są:

• stosowanie środków przyżegających,
• stosowanie środków przeciwwirusowych,
• stosowanie preparatów chemicznych,
• stosowanie elektrokoagulacji,
• stosowanie krioterapii.

Pacjent na pierwszej wizycie u podologa zostaje poinformowany o odpowiedniej metodzie terapii, dostaje informacje o dalszym postępowaniu oraz o przybliżonym czasie terapii. Cała terapia zarówno w gabinecie podologicznym, jak i w domu trwa od kilku tygodniu do kilku miesięcy. Jest to warunkowane wielkością brodawki, wybraną metodą terapii, jak i czasem jej występowania na skórze pacjenta.

Istotne jest, aby w leczeniu brodawek preparatami dodatkowo wzmacniać odporność poprzez przyjmowanie suplementów (np. tran) oraz stosowania odpowiedniej diety, bogatej w witaminę A, B, C, E oraz L-cysteinę oraz cynk. Po usunięciu zmiany należy przestrzegać zaleceń podologa oraz profilaktyki, gdyż zmiany te mają tendencję do nawracania.

Zmiany chorobowe skóry stóp mogą być spowodowane deformacjami w obrębie kończyn dolnych, zakażeniami grzybiczymi, wirusowymi oraz bakteryjnymi. Dodatkowo opisane zostały inne najczęściej spotykane choroby skóry w wieku dziecięcym spotykane w gabinecie podologicznym.

Choroby te często są ze sobą powiązane, lub jedna sprzyja powstawaniu drugiej. Każdy z niżej wymienionych stanów chorobowych wymaga diagnostyki oraz leczenia podologicznego lub dermatologicznego, w przypadku powstawania hiperkeratoz również ortopedycznego.

Nie wolno bagatelizować żadnej ze zmian widocznych na stopach, gdyż niekiedy może być ona jedynym objawem choroby ogólnoustrojowej.

Brodawki podeszwowe

Brodawki podeszwowe (łac. Verrucae vulgares plantaris) wywołane są przez wirus brodawczaka ludzkiego HPV. Stanowią one około 30% brodawek pojawiających się na skórze. Na podeszwach stóp wyróżnia się dwa rodzaje brodawek: typu myrmecia oraz mozaikowe.

Brodawki myrmecia wywołane są przez wirus HPV 1, są to nieliczne lub pojedyncze zmiany, głęboko umiejscowione w skórze. Mogą dawać odczyny zapalne oraz powodować dolegliwości bólowe. Brodawki wywołane przez ten typ wirusa mogą pojawiać się również w okolicach około paznokciowych i pod paznokciowych. Umiejscowienie to może dawać dużą bolesność.

Brodawki mozaikowe wywołane są tym samym wirusem HPV 2, co brodawki występujące na dłoniach. Są to powierzchowne, niebolesne zmiany występujące w skupiskach. Charakteryzują się częstymi nawrotami i przewlekłym przebiegiem.

Do zakażenia brodawkami podeszwowymi dochodzi poprzez kontakt bezpośredni z chorą osobą lub przedmiotem przez nią używanym. Niekiedy dodatkowo sprzyja temu nadpotliwość oraz obniżenie odporności układu immunologicznego.

Otarcia oraz urazy na skórze stóp- przerwana ciągłość naskórka, również sprzyjają zakażeniom. Jest to częsty problem dzieci chodzących na basen oraz korzystających z miejsc publicznych. Dywany w przedszkolach, punktach zabaw są idealnym miejscem bytowania patogenów.  Po zakażeniu okres rozwijania się zmiany trwa od kilku tygodniu do nawet roku.

Inwazyjne i nieinwazyjne leczenie brodawek

Leczenie brodawek można podzielić na inwazyjne i nieinwazyjne. Jedną z nich jest aplikacja na zmienione chorobowo miejsce środków przyżegających. Ich zadaniem jest wytworzenie pęcherza w warstwie podstawnej lub pod naskórkowego a następnie oczyszczenie go z nekrotycznych kawałków naskórka.

Po tak oczyszczonej zmianie podolog aplikuje specjalistyczne produkty oraz opatrunki. Do najczęstszych terapii usuwania brodawek stosuje się leczenie chemiczne oraz leczenie miejscowe preparatami przeciwwirusowymi.

Pacjent po pierwszej wizycie u podologa dostaje wytyczne, w jaki sposób oraz jak często należy go nakładać. Po upływie określonego czasu stosowania, musi zgłosić się do podologa w celu oczyszczenia zmiany oraz kontroli postępów leczenia.

Cała terapia zarówno w gabinecie podologicznym, jak i w domu trwa od kilku tygodniu do kilku miesięcy. Jest to warunkowane wielkością brodawki, jak i czasem jej występowania na skórze pacjenta. . Po usunięciu zmiany należy przestrzegać zaleceń podologa oraz profilaktyki, gdyż zmiany te mają tendencję do nawracania.

Grzybica

Grzybice stóp (łac. tinea pedum) są jedną z najczęstszych infekcji grzybiczych skóry człowieka, wywołane przez grzyby dermatofitowe: T.rubrum, T. mentagrophytes, E. fluccosum. Do zakażeń dochodzi najczęściej poprzez chodzenie boso w miejscach publicznych, basenach, salach gimnastycznych, szatniach, wspólnych prysznicach i łazienkach.

Czynniki sprzyjające rozwojowi infekcji grzybiczej to również zaburzenia odporności, schorzenia endokrynologiczne i metaboliczne, nadmierna potliwość, uszkodzenia naskórka. 

Dodatkowo niekorzystanie wpływa noszenie nieprzewiewnego obuwia oraz skarpet, gdyż wilgotne środowisko oraz ciepło daje lepsze warunki bytowania grzybów. W zależności od umiejscowienia dzielą się one na grzybicę międzypalcową, potnicową oraz złuszczającą.

Leczenie grzybicy

Leczenie należy rozpocząć od badania mikologicznego. Należy pamiętać, aby przed poborem materiału do badania nie stosować żadnego leczenia przeciwgrzybiczego, przez co najmniej dwa tygodnie.

Dodatkowymi badania wspomagającymi jest bezpośrednie badanie mikroskopowe oraz badanie w lampie Wooda. Dodatkowo zalecane jest odkażenie obuwia oraz skarpet środkami przeznaczonymi do tego celu. Można również skorzystać z autoklawu srebrowego, wykorzystującego jony srebra znajdującego się w niektórych gabinetach podologicznych.

Bardzo ważne jest oczyszczenie powstałych zrogowaceń oraz zmian na skórze, a następnie aplikacja odpowiedniego preparatu zgodnie z wychodowanym patogenem.

Hiperkeratozy

Hiperkeratozy (łac. Hyperkeratosis) rzadko spotykane problemy skórne u dzieci, są to obszary pogrubiałej warstwy rogowej naskórka. Bardzo często jednak spotykane u dzieci z dużymi wadami kończyn dolnych, nieprawidłowym ustawieniem stóp podczas chodzenia. Jest to spowodowane nieprawidłowym rozkładem sił na podeszwach stóp

Podolog podejrzewając deformacje lub nieprawidłowe ustawienie stóp dziecka powinien skierować pacjenta do ortopedy lub fizjoterapeuty w celu dalszej diagnostyki.

Pielęgnacja domowa powinna polegać na nawilżaniu oraz systematycznym sprawdzaniu stanu skóry i paznokci dziecka oraz obuwia w celu wyeliminowania powstawania kolejnych zmian.

Nadmierna potliwość – Hiperhydroza

Nadmierna potliwość stóp (łac. hyperhidrosis plantaris) to choroba spowodowana zwiększonym wytwarzaniem potu przez gruczoły ekrynowe, pojawiająca się w różnych okresach życia . Wydzielanie potu powoduje regulację temperatury ciała, zapobiega przegrzaniu się organizmu, dodatkowo pełni funkcję wydalniczą oraz poprzez zmniejszanie pH na powierzchni skóry pełni rolę przeciwbakteryjną.

Należy zwrócić uwagę, iż podczas zdenerwowania, stresu, wysiłku fizycznego wydzielanie zwiększonej ilości potu jest przyjmowane jako norma. Hiperhydroza powoduje znacznie większe wydzielanie potu niż to konieczne do utrzymania odpowiedniej temperatury. Występują dwa rodzaje nadpotliwości: wrodzona (pierwotna) oraz nabyta (wtórna).

Nadmierna potliwość to bardzo częsty problem przychodzących dzieci do gabinetu podologicznego. Może powodować zmiany troficzne, macerację naskórka, powstawanie mikroskopijnych dziurek w zrogowaciałym naskórku. Wilgotne środowisko skóry stóp przyczynia się do wtórnych zakażeń grzybiczych: grzybica skóry stóp i paznokci, bakteryjnych: keratoliza dziobata oraz wirusowych: brodawki wirusowe. Do leczenia lub zmniejszenia opisanego wyżej schorzenia można wykorzystać różnego rodzaju metody.

W gabinecie podologicznym stosuje się zabiegi jontoforezy, preparaty dezodorujące i antyperspiranty, zasypki, ich działanie utrzymuje się przez krótki okres czasu, jednak daje możliwość większego komfortu dla małych pacjentów.

Ważne jest, aby nie przegrzewać stóp dziecka. Częsta zmiana skarpet, wykonanych z bawełny dla lepszej przepuszczalności powietrza, jak i oczywiście odpowiednia higiena- częste mycie oraz dokładne osuszanie stóp, szczególnie między palcami. Obuwie powinno być wykonane z przewiewnych materiałów, stosowanie wkładek do obuwia z aktywnym węglem, który pochłania nadmiar wilgoci.

Dziecięca dermatoza stóp

Dziecięca dermatoza stóp (łac. juvenile plantar dermatosis) występuje najczęściej u dzieci i młodzieży w wieku szkolnym i przedszkolnym.

Charakteryzuje się symetrycznym rumieniem oraz złuszczającymi ogniskami. Niekiedy dochodzi do powstawania pęknięć i szczelin.

W porównaniu do wyprysku potnicowego nie stwierdza się obecności pęcherzy. Zmiany zlokalizowane są na podeszwowej części palucha, pięcie oraz przodostopiu.

Wyprysk potnicowy

Wyprysk potnicowy (łac. eczema dyshidroticum) wbrew nazwie nie zawsze wiąże się on z nadmierną potliwością. Charakteryzuje się pojawieniem drobnych pęcherzyków o napiętej strukturze wypełnionych płynem surowiczym, z nasilonym świądem.

Zmiany zlokalizowane są na dłoniach oraz stopach, przebieg choroby ma charakter przewlekły oraz nawrotowy. Alergeny powodujące wyprysk potnicowy mogą być pochodzenia zewnętrznego, jak i wewnętrznego.

Zaliczamy do nich między innymi skazę atopową, alergię kontaktową na nikiel, chrom, kobalt, mieszanki zapachowe oraz nadwrażliwość na sole metali w pożywieniu. 

Dzieci to najtrudniejsi a zarazem najwdzięczniejsi pacjenci, którzy przychodzą do gabinetu podologicznego, wymagający od personelu więcej uwagi, kreatywności oraz cierpliwości. Zachowanie młodych pacjentów podczas wizyty zależy m.in. od rozwoju psychologicznego, wieku, czynników emocjonalnych, stosunku rodziców oraz ich wcześniejszych doświadczeń związanych z takową wizytą, właściwego przygotowania dziecka do wizyty oraz odpowiednich kompetencji podologa.

Podologia to nowa i nieznana większości osób dziedzina nauki, która jako nieznane powoduje lęk oraz strach nie tylko u najmłodszych pacjentów, ale także ich rodziców. Bardzo ważne jest zapewnienie odpowiednich warunków oraz atmosfery w gabinecie. Osobowość podologa, umiejętne podejście do dziecka oraz pewne zasady to duży sukces w całym procesie leczenia (4).

Postępowanie w domu 

Podstawą spokojnej i pomyślnej wizyty u podologa jest odpowiednie przygotowanie oraz rozmowa rodziców z dzieckiem przed planowaną wizytą.  Etap ten nazywany jest pierwszym etapem adaptacyjnym (8).

Rodzice powinni zawsze informować dziecko o planowanej wizycie, wytłumaczyć, w jakim celu tam się wybierają, jak według nich będzie przebiegać takie spotkanie oraz jak wygląda gabinet i osoby w nim pracujące, jeżeli oczywiście rodzic bywa w takim miejscu.

Nie należy zagłębiać się i dokładnie opisywać całego przebiegu spotkania, opisywać narzędzi oraz zbyt drastycznych dla dziecka obrazów, ponieważ nie wolno dawać możliwości wyobraźni, która u dzieci jest na ogół bardzo wybujała.

Rodzice powinni zachować spokój i wytłumaczyć, iż podolog to osoba, która zajmuje się stopami, ich leczeniem, pielęgnacją, utrzymaniem stóp w dobrej kondycji oraz poinformować o konieczności pokazania stóp w celu diagnostycznym. Dziecko będzie przygotowane na oglądanie ich przez obcą osobę.

Kolejnym ważnym elementem jest nie okłamywanie dziecka odnośnie przebiegu wizyty, czasu jej trwania, jak i zapewnianie o braku dolegliwości bólowych podczas zabiegu. Ból nie jest oczywiście standardem podczas każdej wizyty, jednak należy brać go pod uwagę, jeżeli mały pacjent nie pyta o taką ewentualność, nie należy w ogóle wspominać o możliwości wystąpienia się bólu. Na pojawiające się tego typu pytanie ze strony dziecka należy zapewnić je o wsparciu i możliwości ustalenia, w jaki sposób chce informować o pojawiającym się bólu.

Rodzice wybierając się z dzieckiem do gabinetu powinni jasno poinformować gdzie się wybierają oraz nie podawać fałszywych informacji jak wyjście na wycieczkę, na spacer. Takie postępowanie jest elementem zaskoczenia i jeszcze większego stresu dla małego pacjenta. Wizyta w takim miejscu będzie kojarzyła mu się z czymś fałszywym oraz nieprzyjemnym.

Dziecko powinno być wypoczęte i wyspane, rodzice umawiając wizytę muszą wziąć pod uwagę porę dnia, kiedy maluch ma najlepsze samopoczucie.

Postępowanie w gabinecie

Bardzo istotne jest stworzenie odpowiednich warunków dla dzieci w gabinecie podologicznym. Pierwsze wrażenie jest odruchem instynktownym oraz odbieranym za pomocą takich zmysłów jak kolor, światło, zapach, dźwięk oraz przyjazne twarze witające dziecko po wejściu do gabinetu. Odpowiednie przygotowanie stanowiska pracy jak i personelu pozwala poczuć się bezpiecznie małoletnim pacjentom.

Wizyta adaptacyjna

Pierwszym i bardzo ważnym elementem zapoznawczym dziecka z gabinetem jest wizyta adaptacyjna, ma ona kluczowe znaczenie w pomyślnym i bezstresowym późniejszym leczeniu.

Wizyta ta powinna odbywać się w momencie, kiedy problem nie daje odczuć bólowych. Ma ona charakter profilaktyczny i informacyjny, zarówno dla dziecka i rodziców, podpowiada w jaki sposób dbać o stopy i zapobiegać defektom, ewentualnie służy omówieniu zabiegów, jeżeli występuje problem chorobowy.

Ma ona również na celu obserwację przez dziecko jak wygląda personel, gabinet oraz znajdujące się w nim sprzęty i narzędzia. Należy pozwolić dziecku zaspokoić jego ciekawość, odpowiadać na zadawane przez niego pytania, zapoznać się z narzędziami, uruchomić używany sprzęt, aby miało czas na oswojenie się z dźwiękiem maszyny, pobawić się, a nawet przeprowadzić mały zabieg na zabawce lub pluszaku.

Wizyta adaptacyjna może być również przeprowadzona podczas wizyty rodzica, oczywiście, jeżeli zabieg jest tylko formą profilaktyczną i nie wymaga użycia drastycznych dla dziecka narzędzi i nie daje odczuć bólowych.

Obserwacja pacjenta podczas wizyty adaptacyjnej daje możliwość stwierdzenia czy mamy do czynienia z pacjentem lękliwym czy pozytywnie nastawionym do współpracy, można w przyszłości dostosować metodę zabiegu oraz tempo przeprowadzenia wizyty.

Atmosfera w gabinecie oraz zachowanie podologa

Lęk przed wizytą jest naturalnym zjawiskiem pojawiającym się u dzieci, dlatego bardzo ważne jest stworzenie przyjaznej atmosfery w poczekalni jak i zachowanie personelu. Poczekalnia to miejsce pierwszego kontaktu i budowania dobrych lub złych skojarzeń.

Należy wyznaczyć miejsce, gdzie mogą pojawić się m.in. akwarium, tablica do rysowania kredą, krzywe lustra, zabawki: puzzle, klocki oraz kredki i kartki do malowania. Należy zwrócić uwagę na konieczność dezynfekcji powierzchni zabawek jak i stolików, z których korzystają dzieci.

Bardzo ważną regułą jest punktualność podologa, zbyt długi czas oczekiwania na wizytę wywołuje u dziecka niepewność, frustrację i zniecierpliwienie, a w konsekwencji brak koncentracji podczas zabiegu.

Personel zarówno ten, który obsługuje pacjenta na recepcji jak i Podolog, również powinni przygotować się do wizyty małego pacjenta. Biały fartuch wywołuje u dziecka nieprzyjemne skojarzenia. Podolog chcąc wzbudzić zaufanie powinien wyglądać przyjaźnie i kolorowo. Kolorowy fartuch, w interesujący dla dziecka print, kolorowe, pachnące rękawiczki, maska dla podologa z wzorem z bajek lub narysowanym uśmiechem.

Otoczenie, w którym przebywa dziecko powinno stwarzać przyjazną atmosferę, nieeksponowanie dużej ilości narzędzi, dobrze dobrane kolory oraz wystrój gabinetu. Ciepłe kolory ścian i mebli, odpowiednia temperatura, oświetlenie, zmniejszony hałas, eksponowanie dziecięcych obrazków i zabawek dodatkowo wzbudza zaufanie.

Należy przygotować wszystkie potrzebne narzędzia i akcesoria przed pojawieniem się dziecka w gabinecie. Wcześniejsze przygotowanie skraca wizytę, powinna być ona możliwie jak najkrótsza.

Pozytywna współpraca małego pacjenta z całym personelem w gabinecie podologicznym powinna skupić się na komunikacji niewerbalnej. To mowa ciała stanowi bardzo duży procent w relacji z małym pacjentem.

Kluczowym podejściem do dziecka jest postawa oraz kontakt wzrokowy, gesty oraz pochylenie w jego stronę. Stwarzanie pozytywnego wizerunku w oczach dziecka to uśmiech wyrażający pogodę ducha i życzliwość, oraz entuzjastyczna postawa.

Kolejnym elementem jest aktywne słuchanie, m.in. potakiwanie, uśmiech czy zdziwienie wyrażone mimiką twarzy. Sygnalizuje to poczucie ważności i poświęcenie uwagi małemu pacjentowi. Nie należy przyjmować postawy zamkniętej oraz zbyt nadmiernie gestykulować.

Podczas przyjmowania pacjenta do gabinetu należy z uśmiechem zapytać o jego imię, ulubione zwierzątko lub podjąć inny temat, aby skupić uwagę na dziecku. Warunkiem pomyślnej współpracy podologa z dzieckiem jest okazanie szacunku, troski i akceptacji jego strachu i lęku.

Pytanie pacjenta podczas zabiegu czy coś go boli, czy wszystko w porządku, zadawanie zamkniętych pytań, na które dziecko może w jasny i sprecyzowany sposób odpowiadać daje również poczucie bezpieczeństwa i pozwala rozładować napięcie.

Badanie należy przeprowadzać bez pośpiechu, w cichej i spokojnej atmosferze, należy delikatnie odkładać narzędzia na tackę oraz nie prowadzić głośnych rozmów z rodzicem lub opiekunem, aby nie wzbudzać u dziecka niepokoju. Mały pacjent pozornie zajęty bajką lub zabawką słyszy, co wokół niego się dzieję i czego dotyczy rozmowa.

Nie wolno omawiać stanu zdrowia dziecka podczas jego obecności, szczególnie, jeżeli stan stóp wymaga przeprowadzenia terapii. Dziecko nie jest w stanie zrozumieć dokładnie informacji, jakie przekazuje podolog i buduje nieprawdziwy obraz swojej choroby.

Nagroda za odwagę

Po skończonym zabiegu należy nagrodzić dziecko za odwagę, dzielność i wytrwałość. Naklejki, drobne upominki i dyplomy wzmacniają u dziecka pozytywne zachowania. Nagrodę dziecko może dostać zarówno od rodzica jak i od podologa.

Przy wielokrotnym przychodzeniu dziecka do gabinetu można zastosować formę nagrody zbiorowej, dziecko podczas każdej wizyty zbiera pieczątki lub naklejki, po uzbieraniu pewnej ilości dostaje większą nagrodę. Warunkiem dostania motywatora lub odznaki jest oczywiście prawidłowe zachowanie podczas zabiegu. Należy przed taką wizytą ustalić, jakie zachowania są przez podologa akceptowane a jakie nie są dopuszczalne, również jasno określić, na jakim zachowaniu najbardziej nam zależy, np. nie zabieranie stopy podczas zabiegu.

Modzele to jedna z najczęstszych dolegliwości, która dotyka stopy. Czym są modzele?

Są to zmiany hiperkeratotyczne, które charakteryzują się zgrubieniem warstwy rogowej naskórka. Uciążliwe modzele zazwyczaj występują na stopach w obrębie podeszwy oraz palucha.

Modzel określa jako ograniczone zgrubienie warstwy rogowej naskórka spowodowane przez powtarzalny ucisk, nieprawidłowe ustawienie stóp, choroby dermatologicze, dlatego pojawiają się najczęściej w obrębie podeszwowej strony stopy. (link wiki)

Czym modzele różnią się od innych zmian?

Modzele na stopach zajmują dość sporą powierzchnię, wyglądają jak plackowate narośla zgrubiałej skóry. Ich granice nie są wyraźne, są miękkie, mogą dawać niewielkie uczucie pieczenia, długotrwałe zmiany mogą prowadzić do wystąpienia odczuć bólowych, a ich odcień ma barwę żółtawą.

W przeciwieństwie do odcisków nie obserwuje się wnikającego w skórę rdzenia, który uciska zakończenia nerwowe skóry i powoduje ostry, punktowy, promieniujący ból. Modzele zazwyczaj zajmują większą powierzchnię skóry.

Nie powstają na skutek infekcji wirusowych, bakteryjnych lub grzybiczych i nie są zakaźne. Dobry podolog bez problemu odróżni modzele od odcisków, brodawek wirusowych (kurzajek) oraz innych zmian rogowych występujących na stopach.

Modzele na stopach – objawy

Zmiany początkowo są łagodne oraz niezauważalne, ale brak interwencji może doprowadzić do rozwoju bolesnych i trudnych do usunięcia modzeli.

Cechują się one uczuciem pieczenia, które z czasem może stać się trudne do zniesienia i dawać odczucie chodzenia po rozżarzonych węglach. Dolegliwości te zazwyczaj czujemy podczas chodzenia, uprawiania sportu.

Ponadto skóra w tym miejscu łatwiej się przesusza a sam defekt może utrudniać chodzenie. Modzele nie są otoczone czerwonym rumieniem i wydają się mniej wrażliwe na dotyk niż reszta skóry.

Przyczyny powstawania modzeli

Główną przyczyną jest nierównomierne lub nieprawidłowe obciążenie stóp. Kości znajdujące się na śródstopiu są nadmiernie przeciążane, a co za tym idzie skóra wytwarza dodatkowe warstwy ochronne skóry w celu uniknięcia przerwania ciągłości naskórka przez naciskające główki kości. W ten sposób tworzą się narośla zgrubiałej skóry, czyli modzele- mechanizm obronny skóry.

Zazwyczaj występują one na podeszwie stopy, ale mogą znajdować się u nasady palców. Najczęściej spowodowane są nieprawidłowym ustawieniem stóp, nieprawidłowym naciskiem stóp na podłoże, noszeniem źle dobranego lub zbyt ciasnego obuwia. Mogą też być związane z pracą fizyczną, hobby lub czynnikami chorobowymi.

Sporadycznie modzele pojawiają się także na skórze dłoni co może być związane z zawodem, na przykład wioślarstwem. Modzele powstają bardzo szybko, nawet kilkugodzinny spacer w niewygodnych butach może przyczynić się do zmian. Osoby, które noszą obuwie na wysokim obcasie są bardziej narażone na powstawanie modzeli.

Nieleczone reumatoidalne zapalenie stawów, inne choroby reumatyczne, cukrzyca, choroby tarczycy, płaskostopie również może przyczyniać się do bolesnych modzeli.

Leczenie – Usuwanie modzeli

Modzele wymagają interwencji, ponieważ nieleczone mogą prowokować do powstawania bolesnych i trudnych do wyprowadzenia odcisków. Mogą okazać się niebezpieczne szczególnie u chorych na cukrzyce lub choroby układu krążenia.

Istnieją domowe sposoby na usuwanie modzeli, jednak niestety nie są one skuteczne w celu ich całkowitego usunięcia. Najczęściej jedynym wyjściem jest wizyta u podologa, który w gabinecie w sposób bezbolesny i skuteczny usunie występujące zmiany, zdiagnozuje proces ich powstawania oraz zastosuje odpowiednie odciążające opatrunki.

Gdy usuwamy modzele w gabinecie podologicznym możemy być pewni zachowania najwyżej higieny, co przekłada się na nasze bezpieczeństwo. Podczas pierwszej wizyty modzele zostaną usunięte, jednak w celu uniknięcia ich nawracania konieczne jest wyeliminowanie czynnika powodującego zmiany oraz odpowiednia profilaktyka.

Nie wolno stosować kremów oraz maści zawierających kwasy (m.in. kwas salicylowy). Niestety zmiany zostaną chwilowo usunięte, jednak zostają one prowokowane do jeszcze większego ich namnażania, co w konsekwencji prowadzi do jeszcze większych dolegliwości.

Nie wolno usuwać modzeli chirurgicznie. Niestety w praktykach lekarskich można spotkać się z tego typu leczeniem, metoda ta jest bardzo nieskuteczna i niebezpieczna dla pacjenta. Zmiany rogowe zostają usunięte, jednak czynnik predysponujący nie został zdiagnozowany, co w następstwie daje nam pojawianie się modzela w bliźnie powstałej na skutek zabiegu chirurgicznego. Nigdy nie wolno wycinać ich samodzielnie.

Profilaktyka – Sposób na modzele

Podczas walki z modzelami niezmierne ważne jest wykonanie indywidualnej ortopedycznej wkładki do butów, która pomoże korygować wady stóp oraz ich ustawienie. Dzięki niej masa ciała będzie rozkładać się równomiernie, co będzie stanowić ochronę przed nawrotami tej przykrej dolegliwości.

Możemy również używać miękkich podkładek śródstopnych wykonanych z żelu albo gąbki, które przyniosą nam sporą ulgę. Aby nie dopuścić do powstawania modzeli warto dbać o odpowiednie nawilżanie skóry oraz regularne stosowanie podologicznych preparatów nawilżających naskórek.

Aby skutecznie i bezpiecznie poradzić sobie z modzelami najlepsza jest konsultacja podologiczna. Specjalistyczne Centrum Podologiczne Warszawa oferuje bogaty zakres usług w dziedzinie diagnozy i leczenia chorób stóp. Podolog specjalista Oliwia Wachnicka zapewni fachową pomoc i swobodną atmosferę podczas zabiegu.

UMÓW SIĘ NA WIZYTĘ

Choć skaleczenia i otarcia stóp od czasu do czasu przydarzają się każdemu, niewiele rzeczy boli tak, jak wrastający paznokieć. Ta z pozoru niewielka dolegliwość może przysporzyć niemałego bólu, a doświadczana regularnie skutecznie uprzykrza życie.

Dlaczego paznokcie wrastają? Jak temu zapobiegać? Co zrobić, by sobie pomóc, gdy wrósł nam paznokieć?

Paznokieć wrastający (łac. Unguis incarnatus) – stan chorobowy, w którym na skutek ucisku zdeformowanej płytki paznokcia dochodzi do przerwania ciągłości naskórka tkanek otaczających oraz wbicia się jej bocznych części w wał paznokciowy. Wrastanie paznokci dotyczy najczęściej paznokcia palucha stopy, choć może dotyczyć również pozostałych palców stóp oraz dłoni. (źródło wiki)

Wrastające paznokcie – przyczyny

Jeśli przyjrzymy się naszym paznokciom, to zauważymy, że są one otoczone przylegającą z boku skórą, a dopiero jego przednia część jest całkowicie odsłonięta. I to właśnie wrośnięcie płytki paznokcia w skórki, wiążąca się ze stopniowym ich uszkadzaniem powoduje dolegliwości bólowe.

Często powoduje to również zakrzywianie się czy podwijanie płytki paznokciowej. Poza bólem uniemożliwiającym chodzenie i normalne funkcjonowanie powoduje to również nieestetyczny wygląd stóp, potęgowany przez pojawiającą się miejscowo opuchliznę oraz niekiedy wysięk.

Wśród najczęstszych przyczyn tego zaburzenia znajdują się:

-źle obcinane paznokcie (zbyt krótko, zbyt blisko skórek, „na okrągło”), wycinanie boków płytek paznokci,

-zbyt wąskie w palcach buty, źle dobrane do anatomii stopy,

-uwarunkowania genetyczne (paznokcie „rosną w dół”),

-nieleczona lub źle leczona grzybica stóp,

-nadpotliwość,

-nieprawidłowe ustawienie stóp, deformacje palców,

-uszkodzenia mechaniczne,

-nadmierny nacisk na stopę podczas sportu lub spowodowany nadwagą,

-drobne skaleczenia stóp, również podczas zabiegów higienicznych.

Kiedy już dojdzie do wrośnięcia płytki paznokcia pod skórki, nasz organizm zaczyna traktować go jako ciało obce i mobilizować układ odpornościowy do działania. Stąd właśnie pierwsze objawy to zaczerwienienie, tkliwość na dotyk, opuchlizna, ból i stan zapalny. Na szczęście istnieją skuteczne sposoby, by sobie pomóc, jeśli znajdziemy się w takiej sytuacji. 

Wrastanie paznokci – najskuteczniejszy sposób

Jednym z najczęściej stosowanych sposobów na leczenie tego problemu ze stopami są klamry na wrastające paznokcie. Ich działanie pomaga zmodyfikować kształt rosnącego paznokcia, co przekłada się na rozwiązanie problemów z jego wrastaniem.

Stosowane długotrwale (nawet do roku) nadają paznokciowi nowego kształtu, który nie zmienia się nawet po zakończeniu terapii. Dobrze, jeśli klamra na wystający paznokieć stosowana jest od wczesnego stadium rozwoju zaburzenia – wtedy cała kuracja trwa znacznie krócej i ma wyższą szansę powodzenia.

Sama klamra występuje w kilku wariantach – najczęściej stosowane z nich to:

Klamra Frazera – wykonywana indywidualnie ze stali szlachetnej klamra, pozwala na idealne dopasowanie rozmiaru, miejsca i siły oddziaływania do anatomii stopy i stopnia deformacji,

Klamra plastikowa – delikatna, również bardzo skuteczna, stosowana przy paznokciach delikatnych oraz kruchych, najczęściej u dzieci.

Inne klamry metalowe lub kombinowane – występująca również w wariantach plastikowo-metalowych, stanowiąca uzupełnienie, jako terapia podtrzymująca, leczenie przy użyciu np. klamry Frazera.

Choć w pamięci wielu osób skuteczną metodą na paznokieć wrastający jest jego usunięcie, dzisiaj absolutnie nie zaleca się posuwania do tak radykalnych metod. Klamra na wrastający paznokieć w zdecydowanej większości jest działaniem wystarczającym, bardzo rzadko usuwa się niewielki fragment płytki, jednak to działanie podejmowane wyłącznie w wypadku znacznych problemów.

Osobom cierpiącym na wrastające paznokcie Warszawa ma do zaoferowania naprawdę znaczne grono dobrych specjalistów. 

Szukaj pomocy u najlepszych podologów w Warszawie

Trudno byłoby samemu założyć sobie prawidłowo klamrę, ocenić stopień deformacji i podjąć kroki, niezbędne do rozwiązania problemu. Z pomocą przyjdzie nam poradnia podologiczna.

Jest to placówka medyczna, zajmująca się wyłącznie stopami, ich zdrowiem, leczeniem i profilaktyką chorób. Konsultacja podologiczna da nam klarowną odpowiedź na pytania i wątpliwości związane z naszymi dolegliwościami.

Dobry podolog w Warszawie to na przykład pani Oliwia Wachnicka przyjmująca swoich pacjentów w Centrum Podologiczno-Medycznym Dermapes, w którym od kilku lat kompleksowo dba się o stopy. Zarówno kobiece, jak i męskie.

UMÓW SIĘ NA WIZYTĘ

Dobry gabinet podologiczny powinien przede wszystkim składać się z profesjonalnego, wykwalifikowanego personelu. Pacjenci zgłaszający się do gabinetu podologicznego powinni w głównej mierze kierować się własnym bezpieczeństwem, zaufaniem i intuicją. Podolog oraz inne osoby pracujące powinny charakteryzować się dużą empatią, zrozumieniem oraz cierpliwością. (więcej…)

(więcej…)

 20.01.2018

Wielkie Otwarcie DERMAPES!

W sobotę dnia 20.01.2018 roku zostało oficjalnie otwarte Specjalistyczne Centrum Podologiczno-Medyczne Dermapes! Mogliśmy gościć wielu Naszych obecnych i mamy nadzieję że przyszłych pacjentów oraz przyjaciół. Tego dnia nie zabrakło pysznego ciasta, szampana oraz tortu!!! Dla każdego z Naszych gości przygotowaliśmy małe upominki, które mamy nadzieję że sprawdzą się podczas domowej pielęgnacji stóp oraz podróży 🙂

Nasi goście mogli na własne oczy zobaczyć jak wygląda Centrum Dermapes oraz przekonać się o wyjątkowości i przytulności tego miejsca.

Dziękujemy wszystkim obecnym gościom oraz osobom wspierającym Nas w przygotowaniach tego wyjątkowego dnia!

Do zobaczenia!!! 

Oliwia Wachnicka

Dziękujemy również za piękne przystrojenie recepcji oraz perfekcyjne drewniane lampy wykonane przez AT Individual! Niesamowite!

profil na fb  AT Individual 

Dziękujemy za pyszne ciasto oraz tort Cukierni W&W!  Jak zwykle niezawodni!

profil na fb Cukiernia W&W